دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی نسبت به محیط یادگیری خود

مطالعات نشان داده اند که محیط آموزشی نقش مهمی در موفقیت دانشجویان، شادی و انگیزه آنها دارد. این پژوهش  با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی اصفهان درخصوص محیط یادگیری خود در دانشکده دندانپزشکی انجام شد.

 در این مطالعه توصیفی مقطعی کلیه دانشجویان دندانپزشکی مشغول به تحصیل در سال 1395 (229 نفر پیش بالین و 383 نفر حین آموزش بالینی) انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه 48 سوالی(Dental Student Learning Environment Survey) DSLES، دیدگاه دانشجویان در هفت حیطه نسبت به محیط یادگیری بررسی شد. روایی و پایایی این ابزار قبلا در مطالعه مجتهدزاده و همکاران تایید شده است. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون ANOVA، Chi Square و T-Test انجام گردید.

از میان 612 پرسشنامه تعداد 336 کامل تکمیل شده بود و مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد علاقه به دندانپزشکی در 87 درصد(287 نفر) مثبت بود. بیش ترین نمره و کم ترین نمره در حیطه سازمان دهی  و توجه به دغدغه های دانشجویان دیده شد. میانگین نمرات در حیطه های انعطاف پذیری، جو عاطفی، تناسب فعالیت های آموزشی با اهداف و توسعه برنامه های فوق برنامه به ترتیب 5/0±9/1، 4/0±1/2، 4/0±2 و 6/0±1/2 بود. به طورمعناداری نمرات مربوط به انعطاف پذیری (01/0>P)، روابط بین دانشجویان (002/0>P) ، توسعه فعالیت های یادگیری و فوق برنامه (01/0>P) و میانگین کل (002/0>P) در پیش بالینی بالاتربود. تنها حیطه تناسب فعالیت با اهداف و معدل ارتباط معناداری نشان داد (04/0=P).

براساس نتایج پیشنهاد می شود توجه بیش تری به انعطاف پذیری در محتوای کوریکولوم و همچنین به راه های ارتباطی بیش تر بین دانشجویان و مسوولین دانشکده جهت پاسخ به دغدغه های آنها اندیشیده شود.