ارائه مدل علی عوامل موثر بر یادگیری خودتنظیمی در بین دانشجویان کارشناسی ارشد پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

در دهه های اخیر یادگیری خودتنظیمی، به عنوان یک عامل موثر در موفقیت و عملکرد تحصیلی مطرح شده است. پژوهش حاضر، با هدف ارائه مدل علی عوامل موثر بر یادگیری خودتنظیمی در بین دانشجویان کارشناسی ارشد پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد.

 در این مطالعه توصیفی همبستگی داده های لازم از طریق پرسشنامه ای ترکیبی که توسط یک نمونه 310 نفری از دانشجویان پیراپزشکی تکمیل شد ، جمع آوری گردید. افراد نمونه از میان 1554 نفر جامعه آماری از طریق یک روش چند مرحله ای نمونه گیری (خوشه ای، طبقه ای و تصادفی) در سال تحصیلی 1397-98 در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتخاب شدند. داده ها به کمک روش آماری تحلیل مسیر توسط نرم افزارهای Amos و Lisrel تحلیل شد.

سه عامل درونزای(کمال گرایی، ارزش تکلیف، جهت گیری آینده) بر خودتنظیمی تحصیلی در دانشجویان اثرمعنادار دارد. در میان متغیرهای برونزا در دانشجویان، بیش ترین اثر کل بر روی خودتنظیمی تحصیلی مربوط به کمال گرایی)و خودکارآمدی تحصیلی و برابر با 43/0 است.

 با توجه به شاخص های نکویی برازش و نیز بررسی کلیت مدل در گروه مورد بررسی، مدل مذکور از نظر شاخص ها برازش مناسبی داشت و می تواند در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری ها مورد استفاده قرار گیرد.