رابطه تاب آوری و سبک های دلبستگی با خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بابل

خودکارآمدی تحصیلی تحت تاثیر عوامل شناختی، فراشناختی و انگیزشی قرار دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه تاب آوری و سبک های دلبستگی با خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان انجام شد.

 این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 190 دانشجوی مشغول به تحصیل مقطع کارشناسی پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی بابل در نیمسال اول و دوم سال تحصیلی 97-1396 انجام شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن (Owen & Froman) ، سبک های دلبستگی هازان و شیور (Hazan and Shaver) و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (Connor and Davidson) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی) استفاده شد.

بین متغیرهای تاب آوری و خودکارآمدی تحصیلی همبستگی مستقیم و معنادار وجود دارد (001/0=p). در حالی که بین متغیر سبک های دلبستگی با خودکارآمدی تحصیلی (26/0=P) و ابعاد آن (دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا/اضطراب) (01/0<P) همبستگی معنادار وجود نداشت. بر اساس نتایج رگرسیون، متغیر تاب آوری 9/9درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان را تبیین می کند.

 طبق نتایج به دست آمده متغیر تاب آوری قادر به پیش بینی کم خودکارآمدی تحصیلی است و سبک های دلبستگی قادر به پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان پرستاری نیست، لیکن افزایش مهارت های تاب آوری دانشجویان پرستاری جهت رشد نسبی خودکارآمدی تحصیلی، می تواند مورد توجه قرار گیرد.