مروری بر پزشکی روایتی: رویکردی نوآورانه در آموزش پزشکی

در علم پزشکی، روایت ها از اهمیت حیاتی برخوردار هستند. همیشه داستان هایی درباره بیماران، تجربیات مراقبت از آنها و بهبود بیماری در میان پزشکان در ارتباطاتشان با سایر تیم درمانی، بیان می شود. این روایت ها، علاوه بر این که در تکامل اندیشه موثرند، یکی از روش های تدریس فعال نیز محسوب می شوند. این مطالعه با هدف معرفی پزشکی روایتی به عنوان رویکردی در آموزش پزشکی، انجام شد.

 این مطالعه به صورت مروری نقلی و با جستجوی الکترونیک متون و مقالات در پایگاه های اطلاعاتی Science Direct ,ProQuest ,PubMed, ISI Web of Science و موتور جستجوی Google Scholar و کلمات کلیدی پزشکی مبتنی بر روایت، پزشکی روایتی، روایت، تدریس و آموزش پزشکی و معادل های انگلیسی آن شامل narrative-based medicine, narrative medicine, narration, Teaching, medical education، از سال1980 میلادی تا کنون، انجام شد. پس از حذف موارد تکراری و با در نظر داشتن ارتباط مستقیم مقالات با اهداف مطالعه، فقط چکیده مقالاتی که به طور تمام متن در دسترس بود، بررسی گردید.

از مجموعه مقالات وارد شده به مطالعه، 32 مورد در بررسی نهایی قرار گرفت که 5 مقاله فارسی و بقیه انگلیسی بودند. مباحثی که مرتبط با رویکرد پزشکی روایتی در آموزش پزشکی بود، استخراج گردید و نتایج این بررسی به صورت چهار مضمون کلی شامل مفهوم، کاربردها، پیامدها و محدودیت های استفاده از رویکرد روایتی، ارائه شد.

 لازم است برای اجرای پزشکی روایتی، جایگاه اموزشی ویژه ای با تغییر نگرش و بستر سازی فرهنگی در نظر گرفت و دانشجویان پزشکی از ابتدای تحصیل با کاربرد روایت ها به منظور یادگیری انسان گرایی، منش حرفه ای، اخلاق پزشکی، مهارت های تشخیصی، استدلال بالینی و مراقبت بیمارمحور آشنا شوند و آن را عملا به کار گیرند. از این رو آموزش صحیح و گنجاندن آن در برنامه درسی رسمی با توجه به بستر آموزشی و فرهنگی و استفاده از رویکرد روایتی در کنار شواهد و حقایق پزشکی توصیه می شود.