بررسی تاثیر ورزش اندام فوقانی بر میزان بستری مجدد مبتلایان به سکته قلبی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

 امروزه سکته قلبی یکی از شایع ترین علل مرگ ومیر در جهان است که زیان های اقتصادی و اجتماعی فراوانی به همراه دارد. ورزش اندام فوقانی یکی از روش های پیشگیری ثانویه از این سکته است.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش اندام فوقانی بر میزان بستری مجدد مبتلایان به سکته قلبی انجام شد.

 در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 54 بیمار مبتلا به سکته قلبی به صورت تصادفی به دو گروه 27نفری (مداخله و شاهد) تقسیم شدند. گروه مداخله، به مدت شش هفته (دو بار در هفته به مدت 40 دقیقه در هر جلسه) ورزش اندام های فوقانی داشتند. برای هر دو گروه قبل از انجام برنامه ورزشی اطلاعات جمعیت شناختی تکمیل و در پایان مداخله چک لیست مراجعه به پزشک و بستری مجدد تکمیل شد. داده ها با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.

تعداد بستری مجدد در گروه شاهد بیشتر از مداخله بود، ولی تفاوت دو گروه از نظر تعداد دفعات بستری مجدد معنی دار نبود (0/250=P). از نظر علت های بستری مجدد (0/434=P) و طول مدت بستری مجدد (0/095=P) تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. همچنین تفاوت دو گروه از نظر تعداد دفعات مراجعه به پزشک (0/231=P) و علت مراجعه به پزشک معنی دار نبود (0/111=P).

 شرکت در تمرینات ورزشی اندام های فوقانی تغییرات معنی داری در میزان بستری مجدد و مراجعه به پزشک بیماران سکته قلبی ایجاد نکرد؛ این مسئله نیاز به بررسی بیشتر دارد.