فعالیت فیزیکی و تغذیه در مادران زایمان کرده با روش های سزارین و طبیعی در بیمارستان رازی قزوین

تاثیر فعالیت فیزیکی و تغذیه بر نحوه زایمان در مطالعات بررسی شده است، ولی هنوز نمی توان از نحوه ارتباط آن ها اطمینان داشت. 

 این مطالعه با هدف پیداکردن ارتباط احتمالی بین نوع زایمان و تغذیه و میزان فعالیت فیزیکی انجام شد.

 در این مطالعه مداخله شاهد در سال های 1398-1397، زنان زایمان کرده با سزارین یا زایمان طبیعی از بیمارستان رازی قزوین به صورت غیرتصادفی در دسترس انتخاب و وارد شدند (هر گروه 52 نفر). اطلاعات فعالیت و تغذیه دوران بارداری با استفاده از پرسش نامه »تغذیه ای با تمرکز بر تغذیه بارداری« گردآوری شد که اعتبار و پایایی آن را خبرگان تایید کرده اند. داده ها با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی (آزمون تی، تحلیل واریانس و رگرسیون لجستیک) تحلیل شدند. سطح معنی داری برای همه مقایسه ها، 0/05 در نظر گرفته شد.

 سن، قد، وزن پیش از بارداری، سن بارداری، تعداد حاملگی های پیشین، نمایه توده بدنی پیش از بارداری، در دو گروه اختلافی نداشت ولی نمایه توده بدنی در انتهای بارداری، میزان تغییرات نمایه شاخص بدنی، وضعیت اشتغال، مصرف شیرینی در میان وعده پیش از خواب، مصرف داروها، وضعیت انرژی شرکت کنندگان در مقایسه با وضع طبیعی و خواندن برچسب های مواد غذایی، اختلاف آماری معنی دار نشان دادند. 

در صورتی که اختلافات مشاهده شده بین دو گروه از نظر نمایه توده بدنی انتهای بارداری، وضعیت اشتغال، مصرف داروها، وضعیت انرژی شرکت کنندگان و سایر موارد فوق، علیتی باشند مداخله در مورد آن ها می تواند خطر سزارین را کم کند مانند جلوگیری از افزایش وزن بیش از اندازه در دوره بارداری. در غیر این صورت می توان از آن ها به عنوان نشانگر یا مطرح کننده احتمال نوع زایمان بهره گرفت.