ارزیابی اثر زمان برداشت و مدت نگهداری میوه در سردخانه بر روی برخی خصوصیات کیفی میوه زغال اخته

 ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی میوه ها در طی مراحل مختلف بلوغ، برای دستیابی به محصول با کیفیت بالا و گسترش طول دوره انبارمانی ضروری می باشد.

 بررسی تاثیر زمان برداشت بر خواص فیزیکی شیمیایی، ویتامین ث و کیفیت میوه های زغال اخته در طول دوره انبارمانی بود.

 در این پژوهش اثر زمان برداشت (برداشت اول در مرحله برداشت تجاری و برداشت دوم به فاصله 5 روز بعد از برداشت اول) و مدت نگهداری میوه در سردخانه بر برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی  میوه زغال اخته در دو مرحله زمان برداشت انجام شد. میوه ها به سردخانه با دمای°C 4 و رطوبت نسبی 85-80٪ به مدت 21 روز منتقل شدند و صفات کیفی از قبیل محتوای pH، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسیدیته کل (TA)، نسبت TSS/TA، ویتامین ث، میزان نشت یونی و تولید اتیلن میوه ها در طول دوره انبارمانی (زمان صفر انبارمانی (0)، 7، 14 و 21 روز پس از انبارمانی) مورد ارزیابی قرار گرفتند.

تاخیر در برداشت تاثیر معنی داری بر میزان pH و نشت یونی میوه ها نداشت، اما سبب افزایش (01/0 P<)  نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته قابل تیتراسیون (TSS/TA)  و کاهش میزان اسیدیته قابل تیتراسیون  (TA) میوه گردید. از نظر طول دوره نگهداری در انبار در تمام صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری (01/0 P<) وجود داشت. به طوری که با پیشرفت مرحله بلوغ و رسیدگی میوه در طول دوره انبارمانی، میزان مواد جامد محلول کل (TSS) و تولید اتیلن در میوه های برداشت دوم با افزایش طول دوره نگهداری در انبار نسبت به برداشت اول روند افزایشی نشان دادند، درحالی که محتوای ویتامین ث برداشت اول روند کاهشی بیشتری نشان داد.

تاخیر در برداشت، سبب افزایش مواد جامد محلول کل (به عنوان یک پارامتر کیفی مهم می باشد که رابطه مستقیم با کیفیت خوراکی میوه در زمان رسیدن دارد) و کاهش اسیدیته میوه گردید که در نتیجه نسبت قند به اسید افزایش یافته و سبب افزایش کیفیت میوه ها گردید. همچنین تاخیر در برداشت سبب افزایش ویتامین ث میوه، که به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی در گیاه می باشد، شد. ولی زمان برداشت تاثیری بر میزان pH و نشت یونی نداشت.با گذشت مدت زمان انبارمانی، میزان pH، نسبت مواد جامد محلول کل به اسیدیته کل و نشت یونی میوه ها افزایش یافتند، در حالی که محتوای اسیدیته کل کاهش یافت.