بررسی روابط متقابل میان صفات در برخی ژنوتیپ های گشنیز با استفاده از روش بای پلات

در این تحقیق برای مطالعه روابط متقابل میان صفات مختلف در گشنیز از روش بای پلات استفاده شد. نتاج حاصل از تلاقی ‎های دی آلل 6 توده بومی گشنیز در نسل F1 در سه شرایط متفاوت آبیاری به طور جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در هر آزمایش در سال زراعی 95-1394 در مزرعه دانشکده کشاورزی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که صفات تعداد چتر بارور، وزن هزارمیوه، تعداد میوه در گیاه و محتوای رطوبت نسبی همبستگی مثبت و معنی داری را با عملکرد میوه در سه شرایط آبیاری داشتند. با توجه به همبستگی منفی و معنی دار بین صفات فنولوژیک با عملکرد میوه در سه شرایط متفاوت آبیاری، می توان نتیجه گرفت که برای دستیابی برای ژنوتیپ هایی با عملکرد میوه بالا باید به دنبال انتخاب ژنوتیپ های زودرس در گشنیز بود. در این مطالعه همبستگی معنی داری بین صفات محتوای کلروفیل، محتوای رطوبت نسبی و پایداری غشا با عملکرد میوه تحت دو شرایط تنش ملایم و تنش شدید مشاهده شد. بنابراین می توان از این صفات بعنوان شاخص های فیزیولوژیک برای ارزیابی تحمل خشکی در گشنیز استفاده کرد. همچنین نتایج بای پلات نشان داد که در میان ژنوتیپ های مورد بررسی، ژنوتیپ G16 مطلوب ترین و مناسب ترین ژنوتیپ برای عملکرد میوه و صفات مرتبط با عملکرد بود