اثر تمرین هوازی منظم و عصاره سیر بر شاخص های آکسایشی و التهابی بافت قلب موش صحرایی پیر تحت القاء دوکسیروبیسین

بیماری های قلبی یک عامل اصلی مرگ و میر در افراد سالمند است و استرس اکسیداتیو و التهاب منجر به تغییر یافتن میوکارد و در نتیجه آپوپتوز و هیپرتروفی قلبی می شود. لذا در تحقیق حاضر اثر 8 هفته برنامه تمرین هوازی منظم شنا به همراه مصرف عصاره سیر بر سطوح SOD ، MDA ،CAT ، IL-10  و  TNF-α  بافت قلب موش های صحرایی مسن در  تحت بیماری مزمن کلیوی بود.

در این تحقیق تجربی، 42 سر موش صحرایی نر ویستار پیر(48 تا50 هفته)  انتخاب و بطور تصادفی به گروه های کنترل، دوکسوروبیسین، دوکسوروبیسین-سالین، دوکسوروبیسین- تمرین، دوکسوروبیسین- سیر، دوکسوروبیسین- سیر-تمرین(ترکیبی) تقسیم شدند. بیماری مزمن کلیوی با یک بار تزریق زیر جلدی دوکسوروبیسین (5/8 میلی گرم/ کیلوگرم وزن) القا شد. برنامه تمرینی شنا  شامل30 دقیقه/روز، سه روز/هفته و 8 هفته بود. گروه های دوکسوروبیسین- سیر و ترکیبی  با عصاره سیر(5/2گرم/کیلوگرم وزن بدن)  گاواژ شدند. آزمون آنالیز واریانس یک راهه برای آنالیز دادها استفاده شد(05/0>p).

نتایج نشان داد هشت هفته تمرین شنا و مصرف عصاره سیر و ترکیب تمرین و سیر سبب افزایش معنی داری در سطوح SOD، CAT و IL-10   و همچنین کاهش معنی داری در سطوح MDA  و TNF-α بافت قلب موشهای مسن تحت بیماری مزمن کلیوی شد(05/0 ≥P).