شدت رابطه آلودگی هوا و مرگ های قلبی-عروقی روزانه در اهواز؛ با استفاده از مدل های جمعی تعمیم یافته (GAMs) به مدت هفت سال طی سال های 1387-1393

برخی شواهد اپیدمیولوژیک ارتباط بین آلودگی هوای محیطی و اثرات نامطلوب سلامت را نشان داده اند. باتوجه به تاثیر آلودگی هوا بر شدت بیماری های قلبی هدف از این مطالعه بررسی اثر آلودگی هوای روزانه بر مرگ ومیر روزانه ناشی از بیماری های قلبی-عروقی در شهر اهواز بود.

در این مطالعه بوم شناختی(اکولوژیک)، داده های آلودگی هوا از سازمان حفاظت محیط زیست اهواز مورد بررسی قرار گرفته اند. داده های مرگ ومیر از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز جمع آوری شد. از رگرسیون نیم پارامتری از مدل های جمعی تعمیم یافته (GAMs) برای تجزیه وتحلیل داده ها با تاخیرهای مختلف آلاینده های هوا تا 7 روز استفاده شده است. افزایش10 واحدی در همه آلاینده ها بجزء CO (1 واحدی) به منظور محاسبه خطر نسبی مرگ ها مورد استفاده قرار گرفت.

طی سال 1387 تا 1393 تعداد 10625 مورد مرگ قلبی-عروقی در اهواز رخ داد که 6138 (8/57 %) آن ها مرد بودند. میانگین تعداد مرگ روزانه، ماهانه، فصلی و سالانه ناشی از بیماری های قلبی-عروقی به ترتیب برابر با 4/15، 126/49، 379/46، 1517/86 نفر محاسبه شد. بر اساس تجزیه وتحلیل مدل جمعی تعمیم یافته؛ قوی ترین رابطه بین 2NO و مرگ ومیر قلبی-عروقی روزانه در تاخیر ششم، با خطر نسبی 1/007 =RR و فاصله اطمینان (1/012-1/002)CI:  95%  برای 2NO دیده شد. ضریب همبستگی 2NO با مرگ قلبی؛ مثبت، معنی دار و برابر با 0/042 شد (0/034 = P-Value). رابطه معنی داری بین آلاینده های 3O، 2SO و NO با تعداد مرگ ومیر قلبی دیده نشد. افزایش در میزان 10PM و CO تاثیر معکوس بر افزایش مرگ ومیر قلبی داشتند و به ترتیب (0/999-0/997)CI: 0/998 = RR
و (0/999-0/979)CI: 0/989= RR بودند.

نتایج این مطالعه نشان داد که آلاینده هوای 2NO با افزایش مرگ های قلبی-عروقی در اهواز مرتبط شده است. کاهش آلودگی هوای محیطی می تواند در کاهش مرگ ومیر ناشی از بیماری های قلبی-عروقی و زندگی بهتر موثر باشد.