استفاده از FITC جهت تشخیص اتصال پپتید ضد رگ زایی به سلول های HUVEC

رگ زایی تولید عروق خونی جدید از عروق موجود است. رگ زایی وابسته به وجود تعادل بین فاکتورهای فعال کننده و مهار کننده آن است. اندواستاتین، یک قطعه 20 کیلو دالتونی از کلاژن XVIII و عضوی از گروه پروتئین های مهار کننده رگ زایی می باشد که تکثیر و مهاجرت سلول های اندوتلیال و تشکیل ساختار لوله مانند را مهار می کند. براساس فعالیت مهاری اندواستاتین، اتصال آن به گیرنده پیشنهاد شده است. استفاده از روش های رنگ سنجی بواسطه پروب های فلورسنت به عنوان ردیاب، کاربرد گسترده ای دارد. یکی از این پروب ها، فلوئورسین ایزوتیوسیانات (FITC) است که دارای حداکثر جذب در طول موج 490 نانومتر و حداکثر نشر در طول موج 525 نانومتر می باشد. در این مطالعه قطعه 27 آمینواسیدی مربوط به دمین انتهای آمینوی پروتئین اندواستاتین، با FITC نشانه گذاری شد. جهت رسیدن به شرایط مناسب برای نشانه گذاری پپتیدها، شرایط مختلف آزمایشی از قبیل غلظت پپتید و FITC و زمان و دمای انکوبه شدن مورد بررسی قرار گرفت. FITC های آزاد توسط روش کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون از نمونه های کانژوگه FITC-peptide جدا شدند. سلول های اندوتلیال کشت داده شده با نمونه های کانژوگه FITC-peptide تیمار گردید. سپس سلول ها بر روی لامل های جداگانه تثبیت و بوسیله میکروسکوپ فلوئورسانس مطالعه شدند. هدف از این مطالعه استفاده از پپتیدهای کانژوگه شده به FITC جهت شناسایی اتصال پپتید اندواستاتین به سلول اندوتلیال عروقی و همچنین تایید عملکرد پپتید بعد از اتصال به FITC می باشد. یافته های ما از طریق مطالعه با میکروسکوپ فلورسانس اتصال این پتید ضد رگ زایی به گیرنده مخصوص خود بر روی سلول های اندوتلیال را تایید می کند.