تعیین آلودگی باکتریایی مگس خانگی (Musca Domestica) درمحیط های مختلف شهرستان جویبار

مگس خانگی قادر به انتقال ارگانیسم های بیماری زا از مواد آلوده به انسان هستند. نقش مگس در انتقال بسیاری از بیماری ها به اثبات رسیده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی باکتریایی مگس های خانگی موسکا دومستیکا در منابع مختلف شهرستان جویبار انجام شد.

از 5 منبع شامل زباله های شهری و روستایی، محوطه بیمارستانی، مناطق ساحلی و کشتارگاه ها در مجموع 384 عدد مگس خانگی جمع آوری گردید. نمونه ها پس از انتقال به داخل ظروف شیشه ای استریل، به آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشکده بهداشت منتقل شده و آزمایشات استاندارد، جهت جداسازی و شناسایی گونه های باکتریایی انجام شد.

اشرشیاکلی گونه غالب در نمونه ها بود. از کل نمونه های مناطق 46% آلوده به ایکلای، 19% آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس، 9/98% نمونه ها آلوده به استافیلو کوکوس اپیدرمیدیس و16/66% نمونه ها آلوده به انتروباکتر آئروژنز بودند.

نتایج این مطالعه، وجود این حشرات در مراکز عمومی را به عنوان عامل مزاحم و ناقل عوامل بیماری زا تایید می نماید. با توجه به اینکه مکان های عمومی و بخش های مختلف محیط، نباید محل ایجاد و انتشار عفونت و آلودگی باشند، لذا بهسازی و انجام اقدامات مهندسی بهداشت و کنترل این حشرات به منظور تامین اهداف اساسی سلامت و ایجاد محیطی سالم و بی خطر، ضروری به نظر می رسد.