مطالعه جنبه های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی کاربرد اسید آبسیزیک در گیاهان برای بهبود کمی و کیفی محصول در شرایط تنش کم آبی

تنش غیرزیستی شامل تعدادی از تنش ها است که توسط شرایط محیطی ایجاد می شود. تنش خشکی از مهمترین فاکتورهای تنش زای محیطی است که تولید و بقای گیاهان را تحت تاثیر قرار می دهد. از جمله راهکارهای مهم در جلوگیری از بروز خشکی و پیشگیری از اتلاف منابع آبی در بخش کشاورزی، می توان به افزایش راندمان آبیاری، انتخاب گونه های مقاوم به خشکی، استفاده از مواد جاذب رطوبت و استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند اسید آبسیزیک اشاره کرد. استفاده از اسید آبسیزیک می تواند دو رویکرد اساسی داشته باشد. اولا اینکه به عنوان یک هورمون کلیدی، سبب افزایش آنتی اکسیدانت ها و بهبود فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و صفات فیزیولوژیکی شود که این امر مقاومت گیاه را به تنش های محیطی مانند خشکی افزایش می دهد و دوما، در نمو دانه، میوه و افزایش کمیت و کیفیت محصول نیز موثر می باشد. این تنظیم کننده رشد گیاهی علاوه بر اثرات مثبتی که می تواند داشته باشد، هیچ گونه تهدید زیست محیطی را به همراه ندارد. از طرف دیگر زمانی که امکان تولید تجاری اسید آبسیزیک فراهم شود، می توان آن را با دز کم و تعداد دفعات کاربرد کم استفاده نمود و به این ترتیب هزینه کاربرد اسید آبسیزیک کاهش داد و امکان استفاده گسترده از آن را فراهم نمود.