بررسی فازهای مختلف گسلش در ناحیه سقز و ارائه الگوی ژئودینامیکی

منطقه سقز واقع در بخش شمال باختری زون دگرگونی سنندج-سیرجان متاثر از فازهای متعدد دگرریختی قرار گرفته است و این مسئله را می توان به صورت ایجاد نسل های مختلف گسلش در محیط های شکل پذیر تا شکنا مشاهده نمود. توسعه گسل ها نقش عمده ای در ایجاد چارچوب ساختاری و دگرریخت کردن منطقه ایفا نموده است. در طی این پژوهش، با کمک روش های سنجش از دور، GIS و پیمایش های صحرایی، رخنمون واحدهای سنگی و خطواره های اصلی استخراج گردیدند و گسل های اصلی و فرعی مشخص شده و پارامترهای ساختاری آن ها اندازه گیری شد. نتایج حاصل تحلیل های هندسی و حرکتی نشان می دهد که سه روند اصلی گسلش در منطقه رخ داده است که ترتیب تقدم و تاخر به گونه ای است که نسل اول (با امتداد N130-140) دارای دگرریختی هایی در محیط شکل پذیر (در بخش باختری) می باشد. این روند توسط نسل دوم گسلش در محیط های شکل پذیر تا شکنا-شکل پذیر بریده و جابجا شده است. تمامی گسل های ایجاد شده در  دو نسل اول و دوم توسط گسل هایی با امتداد  N10-20  در محیطی شکنا بریده و جابجا شده اند. این سه نسل گسلش سبب ایجاد شکلی خمیده از ساختارها و همچنین واحدهای سنگی منطقه شده است.