شبیه سازی انسان و موازین اخلاقی آزمودنی های انسانی

پژوهش های علمی همچنان که ثمره های اجتماعی و فردی بسیاری برای آدمی به ارمغان آورده، موجد مسائل و مشکلات اخلاقی فراوانی نیز بوده است. چشم انداز ایجاد کودکان از طریق انتقال هسته ی سلول سوماتیک (SCNT) یا شبیه سازی انسان، موجب نگرانی های اخلاقی گسترده ای در سراسر دنیا شده است. بر این اساس، گزارش ها و آیین نامه هایی مختلف، در سطوح ملی و بین المللی، منتشر شده که به موازین اخلاقی آزمودنی های انسانی پرداخته اند. در این میان، گزارش بلمونت اهمیتی خاص دارد. در این گزارش، سه اصل بنیادی «احترام به افراد»، «احسان یا خیررسانی» و «عدالت» در زمینه ی تحقیقات انسانی، در کانون توجه قرار گرفته است. در زمینه ی این فناوری نوین زیستی، یعنی شبیه سازی انسان، با توجه به بهره گیری از آزمودنی های انسانی در آن و با توجه به اصول و موازین اخلاق پژوهش آزمودنی های انسانی، مباحث ایمنی و سلامت، مساله ی رضایت و همچنین، استثمار و سوء استفاده از زنان، مطرح می شود. با توجه به اینکه حدود نود درصد از تلاش های شبیه سازی در حیوانات، با مشکلاتی عدیده مانند سقط جنین، مرگ زودهنگام، ایجاد بیماری ها و نواقص فیزیکی خاص و... مواجه شده است، به کارگیری آن در انسان ها عاقلانه نیست و موجب بروز مشکلاتی خاص و پیش بینی ناپذیر در افراد شبیه سازی شده می شود.