بررسی خطاهای پزشکی، در بخش های کودکان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، از دیدگاه دستیاران کودکان، در سال 1395

خطاهای پزشکی درباره ی کودکان، می تواند متفاوت با بزرگ سالان باشد. هدف از این مطالعه، بررسی نوع و فراوانی خطاهای پزشکی در گروه کودکان و عوامل موثر بر آن، از دیدگاه دستیاران اطفال، است. این پژوهش توصیفی ، تحلیلی و مقطعی، در سال 1395، با پرسش نامه ای محقق ساخته انجام شد. پس از تعیین روایی و پایایی پرسش نامه، نسخه ی نهایی آن با هفده سوال در شش بخش مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با کمک نرم افزار </span></span>22</span></span> SPSS</span></span> تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد بیشترین میانگین وزنی، مربوط به فراوانی خطای «تشخیص یا تاخیر در تشخیص بیماری» (6/8)، «انتخاب دوز مناسب دارو» (3/8) و «انتخاب نوع داروی مناسب» (2/8) بوده است. دستیاران فوق تخصصی (6/12) و اتندینگ اطفال (1/12)، با بیشترین میانگین وزنی، بالاترین نقش را در پیشگیری و تشخیص خطا داشته اند. بیشترین میانگین وزنی خطا (11) مربوط به پزشکان عمومی شهری و کمترین آن (1/6)، مربوط به اتندینگ گروه اطفال بوده است. اکثر دستیاران، بیشترین میزان احتمال وقوع خطا را از 2تا8 بامداد و بیشترین خطاها را مربوط به سال اول دستیاری اعلام کرده اند. بیشترین میزان اشتباهات صورت گرفته، در گروه کودکان (6/70درصد) و بعد از آن، گروه نوزادان (4/29 درصد) بیان شده است. بازسازی و تقویت نقش آموزشی و نظارتی دستیاران فوق تخصصی و اساتید کودکان، با هدف تشخیص و پیشگیری از خطاها، در بیمارستان های آموزشی لازم به نظر می رسد. برگزاری دوره های آموزشی هدفمند و کنترل بهینه ی عوامل موثر در بروز خطا، ازجمله بار کاری، خستگی، کم تجربگی و...، از وظایف مدیران و مسئولان آموزشی و اجرایی خواهد بود.