بررسی سهم ترانزیت در بخش حمل ونقل ریلی کشور از بازارهای منطقه ای و بین المللی

امروزه نقش بخش حمل ونقل ریلی در ایجاد توسعه پایدار نقش بدیهی و بی بدیل است. با در نظر گرفتن نرخ رشد تجارت جهانی، تقاضا برای جابجایی بار در مسافت های مختلف، روزبه روز افزایش می یابد. تامین بسترهای لازم برای پاسخگویی به این نیاز روزافزون، موضوعی بسیار مهم و چالش برانگیز استو بهره برداری درست و به موقع از این بخش و همچنین انجام سرمایه گذاری لازم می تواند در موقعیت ترانزیتی بخش حمل ونقل ریلی کشور موثر باشد.  هدف اصلی این مقاله بررسی سهم ترانزیت در بخش حمل ونقل ریلیکشور از بازارهای منطقه ای و بین المللی می باشد. در این پژوهش، به منظور بررسی قابلیت ها و ظرفیت های ترانزیت در بخش حمل ونقل ریلی سه سناریو تعریف شده است. مفروضات سناریوی اول مبتنی بر قراردادهای واگذاری ناوگان ریلی به بخش خصوصی (SMGS , TEA) است. سناریوی دوم مبتنی بر قراردادهایی است که با کشور چین بسته شده است و همچنین طراحی سناریوی سوم بر اساس داده های واقعی از متوسط سیر روزانه واگن های باری در سال 1396و 1397 صورت گرفته است. در ادامه به منظور رفع مشکلات موجود و کاهش عدم توازن در سهم بازار حمل ونقل ریلی بین ریل، جاده و دریا توصیه هایی بر اساس سناریوهای خوش بینانه و محتمل ارایه شده که می تواند منجر به تحقق اهداف مندرج در قانون توسعه حمل ونقل عمومی و مدیریت مصرف سوخت (سهم 30 درصدی از حمل بار برای راه آهن در سال 1390، که بر اساس عملکرد واقعی سهم راه آهن از ترانزیت 66/6 درصد بوده است) گردد.