بررسی کارآمدی طرح های ترافیکی اعمال شده با استفاده از شبکه عصبی در محیط GIS (مطالعه موردی شهرستان سنندج)

شهرها برای جوابگویی به تقاضای فزاینده ترافیک خودروی شخصی، ترافیک تجاری، حمل ونقل عمومی و دسترسی به کاربری های اطراف و همچنین پارکینگ سیستم مدیریت ترافیک شهری نیازمند بهره گیری از سیاست های کنترل ترافیک می باشد، ارایه طرح ها و سیاست هایی نظیر یک طرفه کردن معابر، طرح زوج و فرد، ایجاد خطوط ویژه و تعریض معابر ازجمله سیاست هایی است که در راستای مدیریت تقاضای سفرهای شهری توسط مدیریت شهری اعمال می شود. شهر سنندج به دلیل تراکم بالای ترافیک در بخش مرکزی خود اقدام به تدوین و اعمال سیاست های ترافیکی مختلفی نموده است؛ تحقیق حاضر نیز ارزیابی میزان تاثیرگذاری اعمال سیاست های فوق در ابعاد مختلفی نظیر کاهش ترافیک، کاهش تصادفات، طول و زمان سفر و همچنین میزان مصرف انرژی می باشد. تحقیق حاضر ازنظر نوع و ماهیت در حوزه تحقیقات کاربردی جایی می گیرد و ازنظر روش شناسی نیز در حوزه تحقیقات توصیفی_تحلیلی قرار دارد. جامعه ی آمار تحقیق را میزان تصادفات و حجم ترافیک معابر دارای سیاست ترافیکی تشکیل می دهند. بخشی از آمار و اطلاعات موردنیاز از پلیس راهنمایی و رانندگی شهرستان سنندج و شهرداری این شهر اخذ گردید بخش دیگری نیز از طریق برداشت های میدانی انجام پذیرفت. در تجزیه وتحلیل اطلاعات نیز از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و مدل تحلیل شبکه عصبی بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد اعمال سیاست های ترافیکی سبب افزایش 6250 متری طول مسیر طی شده و همچنین افزایش 0.5 لیتری مصرف بنزین خودروها در بخش مرکزی شهر سنندج گردیده است. نتایج همچنین نشان می دهد علی رغم تاثیرگذاری سیاست های اعمال شده ترافیکی بر حجم ترافیک اما به دلیل افزایش ضریب خودروی شخصی این تاثیرگذاری بسیار ناچیز جلو می نماید. بنابراین بیشترین تاثیر اعمال سیاست های ترافیکی روان سازی ترافیک در بخش مرکزی شهر سنندج می باشد که هدف اصلی این سیاست ها نیز همین موضوع بوده است.