نقش فراهم سازها در رشد مهارت های حرکتی بنیادی دستکاری کودکان: کاربردی از چارچوب نظری نقطه چالش

هدف تحقیق حاضر بررسی پیش بینی های نظریه نقطه چالش (گاداگنولی و لی، 2004) از طریق مقایسه دو گروه بازی های چالشی و غیر چالشی در توسعه مهارت های بنیادی دستکاری بود. برای این منظور 30 کودک 4 تا 6 سال از یکی از مهد کودک های تهران انتخاب و بر اساس نمره های پیش آزمون در دو گروه قرار داده شدند. در هر دو گروه، از بازی هایی جهت توسعه مهارت های دستکاری استفاده شد با این تفاوت که در گروه بازی های چالشی، سختی تکلیف به صورت پیشرونده افزایش پیدا می کرد، در حالی که سختی تکلیف در گروه دیگر ثابت باقی می ماند. مداخله 8 هفته، 2 جلسه در هفته و 42 دقیقه در هر جلسه بود. مهارت های دستکاری کودکان با استفاده از آزمون رشد حرکتی اولریخ، ویرایش دوم، در ابتدا و یک هفته پس از انتهای دوره مداخله اندازه گیری شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد پیشرفت دو گروه در نمره کلی مهارت های دستکاری و همه خرده مقیاس ها به جز دریافت کردن با هم اختلاف معناداری نداشت. در مجموع، هر چند پیش بینی های نظریه نقطه چالش به طور کامل در توسعه مهارت های دستکاری کودکان سالم مورد تایید قرار نگرفت اما برتری گروه چالشی در مهارت دریافت نشان داد این روش در توسعه مهارت های پیچیده کاربرد بیشتری دارد.