راستی آزمایی خطواره های استخراج شده توسط روش های نیمه خودکار سنجش از دور: مطالعه موردی منطقه شمال غرب زون سنندج-سیرجان

جهت راستی آزمایی خطواره های استخراج شده توسط تکنیک های سنجش از دور، این ساختارها با ساختارهایی که توسط برداشت های صحرایی به اثبات رسیده و یا اینکه در نقشه های موجود آورده شده اند؛ مقایسه شدند. در این راستا، بخش شمال غربی زون سنندج-سیرجان که دارای گسله های بسیار زیادی با طول های متفاوت بود به عنوان منطقه مورد مطالعاتی انتخاب گردید. در این پژوهش، ابتدا با تلفیق روش های مختلف سنجش از دور، اقدام به استخراج نیمه خودکار خطواره ها شد. در ادامه با کمک پیمایش های سطحی نقشه گسل ها تهیه وهمچنین، گسل های موجود در نقشه های زمین شناسی رقومی گردیده و در محیط GIS به عنوان سه لایه برداری از شکستگی ها معرفی شدند. با استفاده از توانایی های محیط GIS، با روی هم قرار دادن لایه های اطلاعاتی و مقایسه بصری نتایج، میزان درستی خطواره های استخراج شده از طریق تکنیک های سنجش از دور مورد بررسی و راستی آزمایی قرار گرفت. بررسی های این پژوهش نشان می دهد که خروجی های حاصل از بکارگیری تکنیک های سنجش از دور تنها در مورد خطواره های بزرگ مقیاس و اصلی قابل اعتماد بوده و در مورد خطواره های کوچک مقیاس تر مناسب نمی باشند هر چند که نتایج حاصله حتما می بایست توسط پیمایش های صحرایی مناسب کنترل و کالیبره گردند.