تحلیل استرین نهایی با استفاده از پورفیروکلاستهای سازند گچساران، مطالعه موردی درتاقدیس رامهرمز

در این پژوهش با استفاده از مطالعات بافت ساختاری و تحلیل استرین نهایی به بررسی تغییرات کمی استرین در واحدهای سنگی سازند گچساران در بخش فرا دیواره گسل راندگی رامهرمز پرداخته شده است. در مقطع عمود بر امتداد گسل و در طول ترانشه طبیعی موجود در منطقه تعداد 13 نمونه سنگی مورد بررسی قرار گرفت.  پورفیروکلاستهای موجود در نمونه ها بعنوان نشانگر جهت مطالعه استرین مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج مطالعات بافت ساختاری حاکی از وجود یک مولفه برش راستگرد در منطقه می باشد. نتایج حاصل از تحلیل استرین حاکی از وجود رابطه نسبی بین مقادیر استرین و فاصله از گسل است. تحلیل سه بعدی بیضوی استرین نشان دهنده شکل بیضوی استرین بصورت بیضوی کشیده شده سه محوری می باشد. تحلیل مقادیر عدد تاوایی جنبش شناحتی در صفحه XZ بیضوی استرین نشان دهنده دامنه تغییرات پارامتر تاوایی بین  0.39<Wk<0.85 و عملکرد مولفه های استرین برش محض و برش ساده و رخداد پدیده توزیع استرین در منطقه است. نتایح حاصل از مقادیر درصدی مولفه های برش محض و برش ساده نشان دهنده وجود مولفه استرین برشی عمومی با غلبه مولفه برش محض می باشد.