تضادها و تناقض های فمنیسم غرب و بومی گرائی حقوق زنان در اسلام و ایران

از به کارگیری واژه و دیدگاه فمنیسم در پژوهش های اجتماعی زمان زیادی نمی گذرد. اما شروع این فعالیت را می توان از اواخر قرن هجدهم و اوائل قرن نوزدهم در کشورهای پیشرفته سرمایه داری به منظور دفاع از حقوق اجتماعی و سیاسی زنان و رهایی آنها از ستم؛ همچنین رفع تبعیض جنسیتی و برابری حق زن و مرد دانست. فمنیسم ها بر این باورند که جهان را مردان تعریف نموده اند و زنان در این تعریف مردانه نادیده انگاشته شده اند. تحت تاثیر فمنیسم غرب جریان جدیدی در ایران ورود پیدا کرد. ورود جریان فمنیسم در ایران همزمان با ورود تجدد طلبی و روشنفکری از دوره فتحعلی شاه قاجار شروع شد و تا زمان پهلوی و بعد از انقلاب اسلامی ادامه داشت. با توجه به نفوذ این جریان فکری در ایران جایگاه زنان در حوزه های اجتماعی و سیاسی ارتقاء پیدا کرد. همچنین بعد از انقلاب اسلامی، زنان در اجتماع حضور دو چندان داشتند. پژوهش پیش رو در پی پاسخ به این پرسش است که رویکرد فمنیسمی در غرب چه ایدئولوژی را دنبال می کرد؟ آیا فمنیسم غربی با آموزه های اسلام قابل جمع است؟ فرضیه تحقیق بر این پایه استوار است که فمنیسم غربی با آموزه های اسلام و سنت های دینی و ملی ایران قابل جمع نیست. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد.