بررسی خصوصیات فیلوژنتیکی جمعیت های زنبور عسل کوچک (Apis florea) با استفاده از ژن های سیتوکروم اکسیداز I، ناحیه بین ژنی و سیتوکروم اکسیداز II

تعیین خصوصیات ژنتیکی موجودات زنده، اولین قدم برای اصلاح نژاد آن ها می باشد. این تحقیق در راستای مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های زنبورعسل کوچکApis florea)) در جنوب و جنوب غربی ایران انجام گرفت. به این منظور نمونه-برداری در مهرماه سال 1393 از چهار استان خوزستان (دزفول و آبادان)، بوشهر (بندردیلم و خورموج)، فارس (فیروزآباد و خرم بید) و هرمزگان (حمیران و بندرعباس) انجام شد. جهت بررسی خصوصیات ژنتیکی بخشی از ژن سیتوکروم اکسیداز I و ژن tRNAleu، ناحیه بین ژنی و بخشی از ژن سیتوکروم اکسیداز II مورد استفاده قرار گرفت. درخت فیلوژنی نواحی ژنی به روش های بیزی وحداکثر تشابه(MP) رسم گردید. پس از همردیفی توالی های هشت ناحیه نمونه برداری شده از ایران مشخص گردید که بخشی از ژن سیتوکروم اکسیداز Iو ناحیه بین ژنی (واقع در بین tRNAleu و ژن سیتوکروم اکسیداز II) به ترتیب دو و یک تفاوت تک نوکلئوتیدی (SNP) در جمعیت های مورد مطالعه داشتند. همچنین در این مطالعه، تفاوت نوکلئوتیدی بین توالی های tRNAleu و ژن سیتوکروم اکسیداز II توالی های هشت ناحیه نمونه برداری شده از ایران مشاهده نشد. نتایج نشان داد که نمونه های مورد مطالعه در ایران براساس ژن سیتوکروم اکسیداز I به سه گروه تقسیم شدند که بر اساس آن نمونه های دیلم، فیروز آباد، آبادان و حمیران در گروه اول، نمونه های خورموج و بندرعباس در گروه دوم و نمونه های دزفول و خرم بید در گروه سوم قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژن سیتوکروم اکسیداز I در جمعیت-های زنبور عسل کوچک جنوب غربی و جنوب ایران تنوع ژنتیکی بیشتری داشت.