چین و مدیریت بحران در جنوب آسیا

بحران در روابط هند و پاکستان از سال ها قبل در جریان بوده و در برخی مراحل از جمله آزمایشات هسته ای در سال 1998، شدت پیدا کرده است. در این میان چین از جمله بازیگران بین المللی است که بنا به دلایلی نظیر الزامات منافع ملی و امنیت ملی ناگزیر از بی توجهی نسبت به این بحران بوده است. در واقع چین از لحاظ تاریخی تلاش کرده تا رویکرد متعادلی را در بحران های امنیتی هند و پاکستان حفظ کند. این کشور به طور مرتب از تنش زدایی در بحران و مذاکرات دیپلماتیک حمایت می کند. با این حال، موضع به ظاهر بیطرفانه چین، غریزه ژئواستراتژیک دیرینه پکن را برای حمایت و حفاظت از پاکستان که نقطه اتکاء چین در استراتژی متعادل سازی در قبال هند است را نه نفی کرده و نه پنهان می کند. با این وجود پکن عموما طی این سال ها تلاش نموده است تا با مشارکت به عنوان طرف سوم و از طریق دیپلماسی شاتل درصدد ایجاد صلح در روابط هند و پاکستان باشد. در نوشتار پیش رو تلاش شده است تا ضمن اتخاذ رویکردی علی، روند نقش آفرینی چین در بحران میان هند و پاکستان با نگاهی توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد.