کیفیت زندگی و عوامل موثر برآن در بیماران همودیالیزی دربیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درسال 1396

کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می باشد.

این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار همودیالیزی 15-87 ساله درشهر مشهد در سال 1396انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست اطلاعات جمعیتی و پرسشنامه SF-36انجام گردید. آنالیز داده ها باSPSS نسخه21انجام شد.برای توصیف متغیرها ازشاخص فراوانی و میانگین وانحراف معیاراستفاده گردید تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال-والیس و من -ویتنی انجام شد.

میانگین نمره کیفیت زندگی2/8±3/43بود که در بعد جسمی11.9± 42/8در بعد روانی10/4±43/9باشد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در مردان 6/1±42/5،در افراد مجرد 6/5±43 ، در استفاده کنند گان از وسایل نقلیه عمومی8/4±44/9و افراد با سطح تحصیلات در حد سیکل 6/7±43/5بود ولی میانگین نمره کیفیت زندگی به جزسن (p=0.04,r=-0.3) وطول مدت هرجلسه دیالیز(p=0.007,r=-0.2)باهیچکدام ازویژگی های فردی، فاکتورهای آزمایشگاهی وفاکتورهای کلینیکی ارتباطی رانشان نداد. وضعیت تاهل(03/0=p) و طول مدت هر جلسه به ساعت (0/03=p) و سن(0/04=p) با بعد جسمی کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت .

کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز پایین بوده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان به حمایتهای اجتماعی و رسیدگی به وضعیت رفاهی این افراد است.