اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تکانشگری و حساسیت اضطرابی در دانشجویان مبتلا به زخم گوارشی

بیماری زخم گوارشی یکی از مشکلات روانی فیزیولوژیک رایج در بین دانشجویان است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تکانشگری و حساسیت اضطرابی دانشجویان مبتلا به زخم گوارشی است
.

طرح تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بودند که طی یک دوره شش ماهه جهت بیماری زخم گوارشی به کلینیک دانشگاه مراجعه کردند. تعداد 24 نفر از دانشجویان مبتلا به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی برگزار گردید. ابزارهای مورد استفاده مقیاس تکانشگری بارت و شاخص حساسیت اضطرابی بودند، که در دو مرحله‏ی ‏قبل از مداخله و پایان مداخله تکمیل و داده های به دست آمده با استفاده از SPSS نسخه 20مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

نتایج آزمون ‏های تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش تکانشگری (F= 8.80, p= 0.001) و حساسیت اضطرابی (F= 5.62 , p= 0.02) در افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه، در مرحله پس آزمون شد.

با توجه به اثربخشی این درمان بر کاهش تکانشگری و حساسیت اضطرابی پیشنهاد می شود تا درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی برای بیماران زخم گوارشی به همراه سایر روش های درمان های طبی اجرا گردد.