بررسی تاثیر روش های آموزشی همتا و غیر همتا بر یادگیری بالینی دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 96-1395

آموزش به فعالیت های گفته می شود که با هدف آسان ساختن یادگیری از سوی معلم طرح ریزی می شود و بین معلم و یک یا چند یادگیرنده به صورت یک کنش متقابل جریان می یابد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش های آموزشی همتا و غیرهمتا بر یادگیری بالینی دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد.

این پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان هوشبری مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 48 نفر تشکیل دادند که تمامی بعنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه همتا و غیر همتا جای گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه چندقسمتی بود که روایی آن توسط متخصصان و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (a= 0/93) مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS16 و از روش های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) استفاده شد.

نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که یادگیری از همتایان بر t=عملکرد بالینی دانشجویان ,(17,19)F = 295 / 68 ,p<0/05
تاثیر مثبت و معناداری داشته است.

 نتایج پژوهش نشان داد که آموزش همتا، بهعنوان آموزش مکمل برای آموزش نوع کلاسیک، موجب بهبود یادگیری دانشجویان خواهد شد