ابعاد حقوقی قراردادهای هوشمند در بستر بلاکچین

توسعه‌ فناوری سبب به وجود آمدن ابزارهایی جدید در نظام مبادلاتی شده ‌است. عمده‌ محورهایی که فناوری‌های مبادلاتی جدید بر آن‌ها متمرکز هستند، دو اصل اساسی کسب‌وکار یعنی امنیت و سرعت را شامل می‌شود. بلاکچین به عنوان یکی از این فناوری‌ها، اکوسیستمی است که در آن داده‌ها دارای امنیت‌اند و در آن تغییر و جعل وجود ندارد و با یک فناوری مبتنی بر نگهداری ارزش و پردازش به صورت توزیع شده، توانسته با اعتباربخشی به اطلاعات، امنیت شبکه را حفظ کند و با حذف واسطه‌ها سرعت تراکنش‌ها را افزایش دهد. در این مقاله به بررسی آرای محققین دانشگاه میامی آمریکا، جهت ارزیابی قراردادهای غیرمتمرکز هوشمند و بررسی اینکه آیا این قراردادها می‌توانند به عنوان گزینه‌ای برای تعهدات قراردادهای سنتی در نظر گرفته شوند، پرداخته شده است. ابتدا برخی از مزایای این قراردادها، همچون قابلیت تغییرناپذیری و امکان پرداخت خودکار تشریح می‌گردد. همچنین به دو کاستی مهم قراردادهای غیرمتمرکز هوشمند شامل عدم اطمینان ناشی از نظارت و عدم محرمانگی اجرایی پرداخته می‌شود. در ادامه این موضوع مطرح می‌گردد که چگونه قانونگذاران آمریکا بررسی قراردادهای هوشمند و بلاکچین را آغاز کرده‌اند. از نتایج این مقاله می‌توان به این نکته اشاره نمود که جهت بلوغ قراردادهای هوشمند در آینده نیاز به پیشرفت مداوم فناوری‌های زیربنایی و همچنین توسعه قانون‌گذاری می‌باشد.