پیش بینی تاب آوری روانشناختی دانش آموزان بر اساس سبک های دلبستگی و حمایت اجتماعی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی تاب آوری روانشناختی دانش آموزان شهر اردبیل بر اساس سبک های دلبستگی و حمایت اجتماعی می باشد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی 96-95 تشکیل داده است. از این جامعه آماری، نمونه ای به تعداد 318 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های تاب آوری، سبک های دلبستگی، حمایت اجتماعی و پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. داده های پژوهش با روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که در مجموع، 37 درصد واریانس مربوط به تاب آوری توسط سبک های دلبستگی و حمایت اجتماعی تبیین می شود. هم چنین به ترتیب سبک دلبستگی ایمن، حمایت اجتماعی و سبک دلبستگی اجتنابی مهم ترین پیش بینی کننده تاب آوری روانشناختی دانش آموزان بودند. این نتایج تلویحات مهمی در آسیب شناسی مشکلات نوجوانان دارد. بنابر این، متخصصان می توانند از این نتایج برای پیشگیری و درمان مشکلات دانش آموزان و بهبود تاب آوری آنها استفاده کنند.