بهره گیری از مدل سرشتی توزیع بزرگا برای گسل شمال تبریز در مطالعات تحلیل خطر و تاثیرات آن در برآورد پارامتر شتاب و منحنی خطر زمین لرزه

با توجه به اهمیت مقادیر شتاب در دوره بازگشت های بلندمدت و تاثیر آن در طراحی طیف ویژه ساختگاه، انتخاب مناسب توابع توزیع بزرگا برای چشمه های لرزه ای مهم بوده و تاثیر قابل توجهی در نتیجه تحلیل خطر لرزه ای دارد. در گستره شمال غرب ایران، گسل شمال تبریز به دلیل خصوصیات لرزه خیزی منحصربه فرد و تاریخچه جنبش آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است و با توجه به مطالعات دیرینه لرزه خیزی صورت گرفته و بررسی رفتار این سامانه گسلی، احتمال لغزش سرشتی در بخش میانی آن تایید شده است. حال اگر این سامانه گسلی رفتاری سرشتی داشته باشد، با انتخاب مدل سرشتی توزیع بزرگا برای محدوده میانی گسل، تحلیل خطر زمین لرزه به روش احتمالاتی انجام شده و نتایج بررسی شده است. تاثیرات انتخاب این مدل از توزیع بزرگا بر مقادیر پارامتر شتاب جنبش نیرومند زمین در دوره بازگشت های مختلف بررسی شده است. در نتایج تحلیل خطر، با در نظر گرفتن مدل سرشتی برای این بخش از گسل شمال تبریز، نقشه مناطق هم شتاب برای سنگ بستر با 5 درصد میرایی برای مولفه افقی تهیه شده و مقدار آن برای محدوده شهر تبریز در دوره بازگشت 475 سال از g 0/28 تا g 0/5 متغیر می باشد. همچنین پارامتر شتاب حاصل از جنبش زمین برای محدوده گسلی شمال تبریز با دو مدل توزیع بزرگای نمایی و سرشتی، در دوره بازگشت های بلندمدت و کوتاه مدت محاسبه و مقایسه شده است. شتاب حاصل از انتخاب مدل سرشتی توزیع بزرگا برای این بخش از گسل، در دوره بازگشت های بلندمدت بیشتر از مدل نمایی بوده و برعکس، برای دوره بازگشت های کوتاه مدت کمتر می باشد.