ارتباط بین اخلاق کار اسلامی و هوش معنوی با کیفیت زندگی کاری اساتید (مطالعه موردی: اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان)

کیفیت زندگی یک مفهوم ذهنی و چندبعدی است که در سال های اخیر مورد توجه محققان علوم انسانی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین اخلاق کار اسلامی و هوش معنوی با کیفیت زندگی کاری در بین اعضای هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان انجام شده است.

این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی تمام وقت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان، در نیم سال دوم سال 97-1396 بودند که همه آن ها به صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی کاری Walton، اخلاق کار اسلامی Ali و هوش معنوی سهرابی و ناصری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ها همبستگی پیرسون و رگرسیون، و نرم افزار SPSS 22 انجام گرفت.

بین اخلاق کار اسلامی و هوش معنوی (ابعاد خودآگاهی متعالی، شکیبایی، بخشش) با کیفیت زندگی کاری اساتید رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (p<0/05). آزمون رگرسیون نشان داد که متغیرهای اخلاق کار اسلامی با ضریب بتای 0/40، بعد خودآگاهی متعالی با ضریب بتای 0/33 و شکیبایی با ضریب بتای 0/17 به ترتیب توان پیش بینی کیفیت زندگی کاری اساتید را داشتند. متغیرهای تحقیق در مجموع 50% از تغییرات کیفیت زندگی کاری را تبیین نمودند.

بنابر یافته های تحقیق توصیه می گردد، مسوولین با استقرار فضای کاری اخلاقی و ترغیب کارکنان به انجام فعالیت های شغلی مبتنی بر آموزه های اسلامی و همچنین همسوسازی ارزش ها با رسالت سازمانی دانشگاه، زمینه ارتقای کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی را فراهم آورند.