مقایسه حساسیت و ویژگی واکنش زنجیره پلی مراز و اسمیر خلط نسبت به کشت در تشخیص سل ریوی

تشخیص مولکولی به روش تقویت اسیدهای نوکلییک که تحت عنوان واکنش زنجیره پلی مراز (Polymerase chain reaction, PCR) شناخته می شود به تازگی مطرح گردیده است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه روش تشخیصی اسمیر و واکنش زنجیره پلی مراز نسبت به کشت از نظر حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی در تشخیص بیماری سل ریوی بود.

در این مطالعه مقطعی، نمونه خلط 58 بیمار مشکوک به سل ریوی مراجعه کننده به بیمارستان قائم (عج) مشهد، از ابتدای فروردین تا پایان اسفند 1396، گردآوری گردید. نمونه ها در کمتر از 72 ساعت تحویل آزمایشگاه شد. از بیماران سه نوبت نمونه گرفته شد، در بیمارانی که قادر به تولید خلط نبودند برونکوسکوپی و برونکوآلوئولار لاواژ انجام شد. پس از 24 ساعت، جواب اسمیر گزارش شد. روش کشت به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شد و حساسیت و ویژگی واکنش زنجیره پلی مراز و اسمیرخلط با آن مقایسه گردید.

 بیماران در محدوده سنی بین 18 تا 89 سال بودند. از بین 58 سل ریوی مشکوک، در روش کشت وجود بیماری در 25 مورد (43/1%)، روش اسمیر اسید فست وجود بیماری در 27 بیمار (46/6%) و روش واکنش زنجیره پلی مراز در 24 بیمار (41/4%) تایید و به اثبات رسیده است. حساسیت اسمیر خلط در تشخیص سل ریوی 100% و ویژگی 93/9% می باشد. ارزش اخباری مثبت این تست 92/6% و منفی 100% می باشد. حساسیت روش واکنش زنجیره پلی مراز، 88% و ویژگی 93/9% می باشد. ارزش اخباری مثبت این تست 91/7% و منفی 91/2% می باشد.

در این مطالعه از بین دو روش اسمیر و واکنش زنجیره پلی مراز، روش اسمیر اسید فست دارای حساسیت بالاتری در تشخیص سل ریوی نسبت به واکنش زنجیره پلی مراز داشته و ویژگی هر دو روش یکسان بوده است.