تاثیر تمرین هوازی بر دی پپتیدیل پپتیداز -4 و پپتید شبه گلوکاگن-1 در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو

چاقی باتوجه به هورمون های درگیردر اضافه وزن، خطرابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد. هدف از انجام تحقیق نیمه تجربی حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی بر  Dpp-4 و GLP-1 در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود.

 از بین زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو 50-35 ساله ی مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر ساوه به شرط رعایت شرایط ورود و خروج به تحقیق تعداد 20 نفر به طور داوطلب انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین هوازی (10 نفر) تقسیم شدند. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات، ویژگی های فردی آزمودنی ها شامل سن، قد، وزن و نمایه ی توده ی بدن و متغیرهای تحقیق (مقاومت انسولین، Dpp-4 و GLP-1) در پیش آزمون اندازه گیری شده و گروه تمرین هوازی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه برنامه ی تمرینی مربوط به خود را انجام دادند و گروه کنترل هیچ تمرینی نکرد. پس از گذشت 8 هفته و 24 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرین مجددا ویژگی های فردی و متغیرهای تحقیق اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تی همبسته در سطح 05/0P≤  تحلیل شد.

افزایش معناداری در سطح GLP-1 (001/0 (P=و کاهش معناداری در سطحDPP-4 (001/0 (P=در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل دیده شد.

 نتایج نشان داد که تمرین هوازی و متعاقب آن کاهش وزن در گروه تجربی با افزایش معناداری در سطح GLP-1 و کاهش معنادار سطح DPP-4 همراه است.