تعیین کارایی شبکه های آبیاری و زهکشی کارون بزرگ با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها با پارامترهای کنترل کننده میزان محافظه کاری

مطالعات نشان می دهد که عملکرد بسیاری از شبکه های آبیاری و زهکشی موجود بنا به دلایلی مانند نقص در طراحی و اجرا و نبود مدیریت مناسب، کمتر از حد انتظار است. وجود عوامل موثر متعدد بر عملکرد این شبکه ها، مسئله ارزیابی را پیچیده کرده است. یکی از روش های بسیار کارآمد در زمینه ارزیابی کارایی، روش تحلیل پوششی داده هاست. البته فرض دقیق و معین بودن داده های مورد استفاده در این روش، باعث ایجاد محدودیت هایی در استفاده از آن می شود. از این رو، در مطالعه حاضر برای تعیین کارایی فنی، کارایی مقیاس و کارایی فنی خالص در چهار شبکه آبیاری و زهکشی کارون بزرگ با در نظر گرفتن مسئله عدم حتمیت در داده ها، از روش تحلیل پوششی داده ها با پارامترهای کنترل کننده میزان محافظه کاریاستفاده شد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که در سطح احتمال 50 درصد انحراف از محدودیت، شبکه آبیاری و زهکشی گتوند و شمال شرق اهواز به ترتیب با میانگین 1 و 52/0 امتیاز، بیشترین و کمترین کارایی را دارند. بررسی علل ناکارایی در شبکه ها نشان می دهد که هزینه های پرسنلی و تعمیر و نگهداری بیشترین تاثیر را بر این امر داشته به نحوی که درصد اختلاف میان مقدار واقعی و مطلوب این دو نهاده  به ترتیب 48 و 41 درصد است. برای اطمینان خاطر تصمیم گیرندگان در به کارگیری نتایج حاصل از مطالعه، با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو، اعتبار روش مذکور سنجیده شد. نتایج به دست آمده بیانگر توانمندی مدل تحلیل پوششی داده ها با پارامترهای کنترل کننده میزان محافظه کاری در مقابل داده های نامطمئن است.