اثر پرتودهی گاما بر رشد و میزان تریگونلین ریشه های مویین شنبلیله ایرانی (Trigonella foenum-graecum L.)
شنبلیله گیاه دارویی ارزشمندی است و بررسی اثرجهش های القایی در راستای افزایش ماده موثره آن ضروری می باشد.
در این تحقیق، تغییرات فیتوشیمیایی و رشدی ریشه های مویین و نرمال گیاه شنلیله در پاسخ به پرتودهی گاما مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در این تحقیق پرتوتابی گاما بر روی بذور شنبلیله ایرانی در پنج دز (شامل 0، 100، 200، 300 و 400 گری) اعمال شد و سپس اثرات پرتودهی بذور در شرایط کشت ریشه مویین در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور القای ریشه های مویین در شنبلیله از سویه ATCC15834 باکتری اگروباکتریوم رایزوژنز استفاده شد.
نتایج نشان داد که دزهای مختلف پرتوتابی برهمه صفات مورد بررسی در ریشه های نرمال و مویین تاثیر معنی داری داشتند. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در همه صفات مورد مطالعه، بیشترین مقادیر صفات مربوط به دز 100 گری و کمترین مقادیر صفات مربوط به پرتوتابی بذور با دز 400 گری است. محتوای تریگونلین در ریشه های مویین در مقایسه با ریشه های نرمال به طور قابل توجهی بیشتر بود به طوری که میزان تریگونلین در ریشه های مویین تیمارهای مختلف شامل (0)، 100، 200، 300 و 400 گری به ترتیب به میزان 46/2، 67/2، 66/2، 44/2 و 64/2 برابر بیشتر از ریشه های نرمال بود.
نتایج این تحقیق بیانگر افزایش تکثیر سلولی، رشد و مقدار متابولیت های ثانویه تریگونلین به دلیل اثر تحریک کنندگی دزهای پایین پرتوهای گاما است.
شنبلیله ایرانی ، پرتو گاما ، تریگونلین ، جهش ، ریشه مویین
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.