تاثیر عصاره پرسیاوش بر بیان ایمونوهیستوشیمیایی پروتئین های شوکی-گرمایی ریه رت های قرار گرفته در معرض هایپوکسی

با وجود مصارف سنتی گیاه پرسیاوش، هنوز تحقیقات بالینی و ورزشی کاملی روی این گیاه ارزشمند صورت نگرفته است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عصاره پرسیاوش بر بیان ایمونوهیستوشیمیایی پروتئین های شوکی-گرمایی ریه، در رت های قرار گرفته در معرض هایپوکسی بود.

نمونه های پژوهش حاضر را 24 سر رت نر نژاد ویستار (8 سر کنترل، 8 سر هایپوکسی- تمرین و 8 سر هایپوکسی تمرین مکمل)، کاملا سالم و بدون سابقه بیماری (سن 4 هفته و میانگین وزنی 9±72 گرم) تشکیل دادند. گروه تجربی پس از 6 هفته تمرین تناوبی، 3 هفته در محیط هایپوکسی نگهداری شد. نصف رت های تجربی در طی 3 هفته قرارگیری در هایپوکسی، روزانه 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره پرسیاوش دریافت کردند. جهت انجام آزمایش های ایمونوهیستوشیمیایی، بافت ریه خارج و سطح پروئین های HSP70 و  HSP90اندازه گیری شد.

در گروه تمرین- هایپوکسی نسبت به گروه کنترل، بیان پروتئین HSP70 و HSP90 به طور معنادار افزایش یافت (05/0 P≤). در گروه تمرین - هایپوکسی - مکمل نسبت به گروه تمرین - هایپوکسی، بیان پروتئین HSP70 و HSP90 به طور معنادار کاهش یافت (05/0 P≤).

 تاثیرات کاهشی عصاره پرسیاوش بر بیان پروتئین های شوکی گرمایی پارانشیم ریه در شرایط هایپوکسی احتمالا دلالت بر کاهش شرایط استرس اکسایشی در ریه دارد.