تعیین روابط ژنتیکی برخی ژنوتیپ های برنج بر اساس صفات مهم تغذیه ای

در تحقیق حاضر به منظور بررسی صفات مهم تغذیه ای مثل فعالیت آنتی اکسیدانی، محتوای فنل، کارتنوئید، کربوهیدرات محلول و نامحلول و میزان آهن و روی، 35 ژنوتیپ مختلف برنج از ژنوتیپ های بومی و خارجی انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در سه گروه قرار داد که صحت گروه ‏بندی ژنوتیپ ها با تجزیه تابع تشخیص 3/94 درصد بدست آمد. در این گروه بندی با توجه به میانگین هر گروه و درصد انحراف از میانگین کل، گروه ‏های مطلوب و نامطلوب شناسایی و کمترین شباهت بین گروه‎های دو و سه مشاهده شد که نشان از اختلاف بین این دو گروه داشت، که گروه سوم با ژنوتیپ های فجر، غریب، اوندا و IR64724-67-2-1-2-2R مطلوب ترین و گروه دوم با ژنوتیپ‏ هایی مثل آمل 2، دانش، صدری، موسی‏ طارم و سپیدرود، نامطلوب از نظر ارزش تغذیه ای در این تحقیق شناخته شدند. لذا می ‏توان پیشنهاد نمود که بتوان برای انتخاب والدین در برنامه ‏های اصلاحی و دورگ ‏گیری از این دو گروه استفاده نمود. نتایج تجزیه عاملی به روش مولفه ‏های اصلی، چهار عامل اصلی و مستقل که 605/76 درصد واریانس را توجیه می کردند، را مشخص نمود. عامل اول با دارابودن 542/27 درصد از واریانس کل به عامل کربوهیدرات و روی و عامل دوم، سوم و چهارم هم با اختصاص 169/18، 148/16 و 745/14 درصد به ترتیب به عنوان عامل فنلی، عامل فعالیت آنتی اکسیدانی و عامل آهن نام گذاری شدند.