برآورد شاخص تاب آوری بخش پولی و مالی اقتصاد ایران

هدف از این مقاله تعریف و محاسبه شاخص تاب آوری بخش پولی و مالی اقتصاد ایران است. بر این اساس، با توجه به ادبیات موجود تاب آوری و با استفاده از رویکرد نظریه داده بنیاد (GT)، اشباع نظری در خصوص مقولات تاب آوری بخش پولی و مالی حاصل شده و با رویکرد میانگین گیری مدل بیزی، عوامل تشکیل دهنده شاخص احصا گردید. با استفاده از رویکرد میانگین گیری بیزی و در چارچوب عدم اطمینان مدل و با برآورد سه میلیون و ششصد هزار رگرسیون، 5 متغیر نرخ رشد درآمدهای نفتی دولت، نوسان نرخ رشد نقدینگی، شاخص ریسک، نسبت بدهی بانک ها به بانک مرکزی به پایه پولی و نسبت بدهی دولت به سیستم بانکی به نقدینگی، به عنوان متغیرهای غیرشکننده (به این معنی که اثر خود را در حضور سایر متغیرها به عنوان عوامل موثر بر تاب آوری بخش پولی و مالی حفظ کرده و با معنی شده اند)، در حضور 22 متغیر شناخته شدند که نشان می دهد به دلیل احتمال پسین بالا می بایست در سنجش اثرگذاری در بخش پولی و مالی به این متغیرها بیش از سایر متغیرها توجه گردد. سری زمانی شاخص تاب آوری بخش پولی و مالی براساس متغیرهای نرمال شده این متغیرها برای بازه زمانی 1355 تا 1395 محاسبه گردید.