طراحی یک زنجیره تامین پایدار با در نظر گرفتن عدم قطعیت در ریسک مربوط به تامین کنندگان
مدیریت ریسک، مسئله ای مهم در مدیریت زنجیره تامین و تدارکات است. بهبود قابلیت پاسخگویی در قالب کاهش (احتمال) رخداد ریسک، شرکت را قادر می سازد تا ضمن سبقت از رقبای خود، آسیب طولانی مدت مورد انتظار را کاهش دهد. در این مقاله، یک مدل برنامه ریزی خطی مختلط به منظور طراحی زنجیره تامین سبز ارائه می گردد. این مدل، به دنبال کمینه سازی هزینه، میزان انتشار گازهای گلخانه ای و ریسک است. برای اولین بار، ریسک تامین مواد خام و ریسک حمل ونقل در سطوح مختلف زنجیره تامین با عدم قطعیت روبه رو هستند و هزینه مواد خام براساس مدل تخفیف نموی از سوی تامین کنندگان به تولیدکنندگان ارائه می گردد. پارامترهای مورداستفاده در مدل سازی اولیه دارای عدم قطعیت است و با استفاده از رویکرد استوار سازی به حالت قطعی تبدیل می شود و حل آن با نرم افزار گمز، صورت می پذیرد. علاه براین، در مورد پارامتر عدم قطعیت، تحلیل حساسیت انجام می شود و تحت مقادیر مختلف از این پارامتر، نتیجه به دست آمده مورد ارزیابی و اعتبارسنجی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهند که مهم ترین عامل تاثیرگذار در مقدار تابع هدف، تابع ریسک است، زیرا پارامترهای آن با عدم قطعیت روبه رو هستند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.