تعامل توانایی استدلال و رویکرد آموزشی در واکنش به ارزشیابی آموزش و اثربخشی پس از آموزش

مشخص شده است که استعداد یادگیرندگان با نوع مداخله آموزشی تعامل دارد و بر آموزش و پیامدهای آن موثر است. به همین دلیل پژوهش حاضر تعامل توانایی استدلال یادگیرنده  با دو شیوه آموزش، یعنی شیوه های استدلالی و تجربی را در تاثیر بر واکنش به ارزشیابی آموزش و اثربخشی پس از آموزش مورد بررسی قرار داد. این پژوهش برمبنای هدف کاربردی و از نوع شبه آزمایشی بود.  نمونه پژوهش شامل 48 نفر از دانشجویان روان شناسی صنعتی و مدیریت بودند که بر اساس توانایی استدلال(بالا و پایین) و دو نوع شیوه ی آموزش(شیوه استدلالی و  شیوه تجربی)، در چهار گروه قرار گرفتند.  شرکت کنندگان  پس از دریافت مداخله های آموزشی، به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از مقیاس واکنش به آموزش و اثربخشی پس از آموزش پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس نشان داد که میانگین واکنش به آموزش و اثربخشی آموزش در شیوه استدلالی آموزش و همچنین در توانایی استدلال بالا،  بالاتر است. همچنین، تعامل بین توانایی استدلال با دو نوع مداخله آموزشی برای واکنش و اثربخشی آموزشی وجود دارد. بر مبنای یافته های پژوهش توصیه گردید که آموزش با توجه به توانایی ها و استعدادها و مثلا بر اساس توانایی استدلال ارائه گردد تا واکنش بهتر به آن ایجاد شود و اثربخشی آن نیز افزایش یابد.