اثر دو هفته تمرین تناوبی شدید بر G-CSF، G-CSFR و C-Kit در بافت قلب موشهای صحرایی نر

تمرین تناوبی شدید به عنوان یک روش تمرینی جدید از طریق مسیرهای مختلف می تواند موجب هایپرتروفی فیزیوژیک قلب و محافظت قلبی شود. از اینرو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر دو هفته تمرین تناوبی شدید برG-CSF، G-CSFR و C-Kit در بافت قلب موشهای صحرایی نر بود.
بر این اساس 10 سر موش 8 هفته ای نر با نژاد ویستار (با میانگین وزنی 7/8+75/234 گرم) در دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. فعالیت گروه تمرینی از چهار بخش شامل: بخش اول سه روز تمرین هر روز دو جلسه و هر جلسه شامل 4 تناوب شدید دو دقیقه ی با سرعت 35 تا 40 متر بر دقیقه و 3 تناوب آهسته 2 دقیقه ای با سرعت 25 تا 30 متر بر دقیقه بین دو تناوب شدید بود. بخش دوم: دو روز تمرین مانند بخش اول از نظر تعداد تناوب ها بود اما با این تفاوت که شدت تناوب های شدید به 40 تا 45 متر بر دقیقه و تناوب های آهسته به 28 تا 32 متر بر دقیقه رسید. بخش سوم نیز شامل سه روز تمرینی بود. تعداد تناوب ها در این بخش به 5 تناوب شدید و 4 تناوب آهسته با شدت بخش دوم انجام شد. بخش چهارم شامل دو روز تمرینی همانند بخش سوم اما با این تفاوت که تعداد تناوب های شدید و آهسته یک تناوب افزایش یافت. پروتئین های G-CSF، G-CSFR و C-Kit با روش وسترن بلات در بافت قلب اندازه گیری شدند.
آزمون t مستقل نشان داد که مقادیر G-CSF و C-Kit در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت(05/0P≤). اما در مقادیر G-CSFR تفاوتی معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.
تمرینات ورزشی تناوبی شدید حتی در دوره کوتاه مدت با افزایش سطح G-CSF و C-Kit می تواند تشکیل میوسیت های جدید را تحریک کند و از این طریق مسیر هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب و سازو و کار محافظتی قلب را در برابر آسیب های احتمالی فعال کند.