ویژگی های روان سنجی مقیاس بی صداقتی تحصیلی و ارتباط آن با چشم انداز زمان در دانش آموزان دبیرستانی

بی صداقتی تحصیلی به عنوان تلاش عمدی دانش آموزان برای تحریف، جعل یا ساختن تکالیف تحصیلی به یک مشکل نگران کننده تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف روان سنجی مقیاس بی صداقتی تحصیلی، دانش آموزان دبیرستانی انجام شد.

در این مطالعه توصیفی همبستگی، 606 دانش آموز پسر و دختر مقطع متوسطه، مدارس دولتی شهر اهواز در سال تحصیلی 98-1397 به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس بی صداقتی تحصیلی Witherspoon و همکاران (2010 م.) و مقیاس چشم انداز زمان Zimbardo و Boyd (1999 م.) استفاده شد. برای سنجش روایی مقیاس از تحلیل عامل تاییدی، همبستگی مولفه ها با نمره کل و روایی همگرا و برای سنجش پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ و روش تنصیف با استفاده از نرم افزارهای AMOS 21 و SPSS 22 بهره گرفته شد.

در نمونه دانش آموزان ایرانی ساختار دوبعدی مقیاس بی صداقتی تحصیلی شامل رفتارهای تقلب سنتی و پیشرفته با داده ها برازش مطلوبی داشت. روایی و پایایی مقیاس بی صداقتی تحصیلی تایید شد. بین رفتار تقلب سنتی با گذشته منفی، گذشته مثبت، حال لذت گرا و حال مقدر (p<0/05) و همچنین، رفتار تقلب پیشرفته با گذشته منفی، حال لذت گرا و حال مقدر همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت(p<0/01). افزون بر این، بین نمرات مقیاس بی صداقتی تحصیلی در دختران و پسران تفاوت معنی داری مشاهده شد (0/001=p).

یافته ها مبین آن است که مقیاس بی صداقتی تحصیلی برای سنجش رفتارهای بی صداقتی تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی ابزاری روا و پایا است. استفاده از این مقیاس در مطالعات روان شناختی، تربیتی و مشاوره ای دانش آموزان دبیرستانی توصیه می گردد.