مقایسه سامانه های کشت سه بعدی اسفروید و دوبعدی تک لایه سلول های سرطانی A549 و نرمال ریه PC9 تحت تیمار نانوذرات نقره

با توجه به رشد روزافزون کاربرد نانوتکنولوژی، استفاده از نانومواد و همچنین ترکیبات شیمیایی منحصربه فرد در زندگی روزمره بشریت، به منظور بررسی ایمن بودن آنها نیاز به روش های غربالگری "درون تنی" و "برون تنی" جدید است. بدیهی است هر چه این روش ها دارای الهام بیشتر از بافت فیزیولوژیک بدن انسان باشند، می توان نتایج بهتری از سمیت یا ایمن بودن آنها به دست آورد. استفاده از روش سه بعدی اسفروید، اسفرویدها با استفاده از میکروپلیت تجاری ایجاد شدند، به دلیل مزایای زیادی از جمله رشد سلول های در سه بعد، مدل واقعی و شباهت زیاد به بافت فیزیولوژیک بدن، قابلیت استفاده به عنوان جایگزین مدل های حیوانی، اندرکنش سلول- سلول، پیام رسانی بهتر سلول ها به دلیل ارتباط نزدیک، در مقایسه با کشت تک لایه سلول ها، در این تحقیق به منظور بررسی سمیت نانوذرات نقره مورد استفاده قرار گرفت. سه فاکتور فعالیت متابولیکی، میزان زنده مانی/مرگ سلولی و سطح مقطع اسفرویدها با دو روش سه بعدی و دوبعدی تحت تیمار غلظت های مختلف نانوذرات نقره در زمان های متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سلول های مختلف سرطانی و نرمال ریه واکنش متفاوتی از خود نشان می دهند. همچنین سمیت سلولی نانوذرات نقره با استفاده از سیستم های دوبعدی و سه بعدی و مقایسه آنها با هم اختلاف معنی داری داشته و میزان رشد/عدم رشد اسفرویدهای وابسته به نوع سلول بوده و غلظت های مختلف نیز اهمیت اساسی در مطالعات دارند. مطالعه حاضر شواهدی ارایه می دهد که ابعاد سلولی در دوبعدی و سه بعدی به دلیل ساختار فضایی- زمانی متفاوت نقش حیاتی در نتایج و پیامدهای حاصل از التهابات و سمیت سلولی با نانوذرات بازی می کنند.