طراحی مدل و تدوین نظام استقرار مدیریت دانش در دستگاه های اجرایی

مدیریت دانش، رویکردی است که به سرعت در حال تکامل است و به چالش های اخیر برای افزایش کارایی و بهبود اثربخشی فرآیندهای سازمانی، همراه با نوآوری توجه زیادی دارد. نیاز به مدیریت دانش براساس رشد ادراک جامعه دانشی، از این واقعیت سرچشمه می گیرد که دانش و به ویژه دانش کارکنان در عملکرد سازمانی و دسترسی به مزیت رقابتی پایدار، عنصری مهم تلقی می شود. بر این اساس مدیریت دانش برای سازمان های دولتی نیز یک اصل مهم محسوب می شود. مهم ترین دستاورد مدیریت دانش برای این گونه از سازمان ها، دانش محور کردن خدمات و ارتقاء سطح بهره وری است. نکته با اهمیتی که باید مدنظر قرار گیرد، توجه به ماهیت متفاوت سازمان های دولتی نسبت به بخش خصوصی است. متاسفانه بسیاری از مدل ها، تفاوت های مهم بین این دو بخش را نادیده می گیرند که خود منتج به شکست تجربه مدیریت دانش می شود. از این رو نیاز به طراحی مدلی برای ارزیابی سطح دانش محوری در دستگاه های اجرایی است که به واسطه آن بتوان تلاش هایی را که در این حوزه انجام می شود پایش نموده و در راستای تعالی سازمانی رهنمون ساخت.