بررسی علل و آثار توهم مالی در ایران طی سال های 1393-1357

توهم مالی منبع بی اعتمادی بین دولت و مردم است؛ که می تواند بر عملکرد اقتصاد کشور در بخش رسمی اثر بگذارد و میزان متغیرهای اقتصاد کلان نظیر بودجه دولت و درآمدهای مالیاتی را تحت تاثیر قرار دهد. توهم مالی از کانال بودجه دولت، رشد اقتصادی کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد. این پدیده بیشتر در کشورهایی اتفاق می افتد که در آنها درآمد و هزینه های دولت به طور کامل توسط مودیان مالیاتی شناخته و یا کنترل نمی شوند؛ در نتیجه این امر، منجر به افزایش تقاضا برای کالاها و خدمات عمومی و افزایش هزینه های دولت می شود. هدف این مطالعه بررسی علل و پیامدهای توهم مالی در ایران طی سال های 93- 57 است. در این مطالعه توهم مالی در چارچوب الگوی ارتباطات خطی ساختاری نرم افزار لیزرل تصریح و با استفاده از داد های بانک مرکزی و مرکز آمار ایران طی سال های 93-57، برآورد شده است. نتایج نشان می دهند مهم ترین متغیر تعیین کننده اندازه توهم مالی در ایران، بار مالیاتی است؛ که سیاست گذاران سعی در پنهان کردن این با ر مالیاتی از طریق ایجاد توهم بدهی دولت و توهم مخارج مصرفی بخش خصوصی نسبت به سطوح بدهی عمومی را دارند.