رابطه بین اختلال های مرتبط با اضطراب و تکانشگری با تعامل با همسالان در دانش آموزان مبتلا به نارسایی توجه/فزون کنشی

نارسایی توجه/فزون کنشی در زمره اختلال های روانی بسیار بحث انگیز دوره کودکی به شمار می رود و تاثیر عمیقی بر زندگی هزاران کودک و خانواده آن ها می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اختلال های مرتبط با اضطراب و تکانشگری با نبود تعامل مثبت با همسالان در دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی صورت گرفت.

روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی دانش آموزان فزون کنش 8تا11ساله مراجعه کننده به کلنیک های شهرکرج در سال 97-1396 تشکیل دادند که از میان آن ها 50 نفر به عنوان نمونه به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خودبازداری و اختلال های مرتبط با اضطراب و مهارت اجتماعی بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی، در سطح معناداری 0٫05 از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به روش گام به گام و نیز نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد. 

نتایج نشان داد که تعامل با همسالان تنها با دو مولفه مربوط به اختلال های مرتبط با اضطراب یعنی مولفه های اضطراب اجتماعی (0٫031=p) و مدرسه هراسی (0٫044=p) معنادار است. همچنین بین تعامل با همسالان و تکانشگری رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0٫001>p). 

از بین پنج خرده مولفه اختلال های مرتبط با اضطراب تنها دو مولفه اضطراب اجتماعی و مدرسه هراسی می تواند به عنوان متغیرهای پیش بین تعامل با همسالان در کودکان مطرح باشد.