مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در دانش آموزان با و بدون ناتوانی ویژه یادگیری

تنظیم هیجان نقش مهمی در سازگاری با وقایع تنیدگی زا در زندگی ایفا می کند. همچنین یکی از نیازهای دوران نوجوانی ابراز وجود است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در دانش آموزان پسر با و بدون ناتوانی ویژه یادگیری شهر خرم آباد انجام شد.

این پژوهش زمینه یابی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری را تمامی دانش آموزان پسر 12تا16 سال مقطع متوسطه شهر خرم آباد، در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل دادند. از میان جامعه آماری، 30 دانش آموز پسر با ناتوانی ویژه یادگیری به روش نمونه گیری هدفمند و 30 دانش آموز عادی پسر به شیوه نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از فهرست وارسی تشخیصی اختلال ویژه یادگیری و پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گارنفسکی و مقیاس ابراز وجود گمبریل و ریچی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز، آزمون تی مستقل به کار رفت.

نتایج نشان داد بین دو گروه از دانش آموزان در راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود تفاوت معناداری وجود دارد (0٫001>p) و در گروه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، کمتر از دانش آموزان عادی است.

با توجه به نقش راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در سازگاری روانی و اجتماعی و نیز ضعف دانش آموزان با ناتوانی یادگیری در تنظیم هیجان و ابراز وجود، پیشنهاد می شود روان شناسان و مشاوران بالینی مدارس آموزش هایی را در جهت تقویت متغیرهای مذکور اعمال کنند.