مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی بر افسردگی دوقطبی و شیدایی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یکی از بیماری های مزمن روان پزشکی است که با فازهای شیدایی و افسردگی همراه است. لذا هدف از این پژوهش مقایسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی بر افسردگی دوقطبی و شیدایی بود.

پژوهش حاضر طرحی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی در شهر شیراز بودند. تعداد 36 بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی داوطلب برای شرکت در تحقیق، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش (12 نفر: 4 زن، 8 مرد) آموزش رفتاردرمانی- شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه آزمایش دوم (12 نفر: 4 زن، 8 مرد) آموزش رفتاردرمانی-شناختی متمرکز بر بهبودی را دریافت و گروه گواه (12نفر: 5 زن، 7مرد) هیچ مداخله ای دریافت نکرد. شرکت کنندگان مقیاس درجه بندی افسردگی دوقطبی (برک، 2007) و مقیاس درجه بندی شیدایی (یانگ و همکاران، 1978) را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 0٫05 و نرم افزار SPSS-23 انجام گرفت.

نتایج نشان داد هر دو مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی به شکل معناداری باعث کاهش افسردگی دوقطبی و شیدایی در بیماران دوقطبی شدند (0٫001>p).

براساس یافته های پژوهش، هر دو مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتاردرمانی- شناختی متمرکز بر بهبودی در کاهش نشانگان در بیماران دوقطبی موثرند.