اثرات تعهد به تغییر بر تمایل به ترک خدمت ازطریق متغیر میانجی کنارآمدن با تغییر در ادارات آموزش و پرورش شهر شهرکرد ناحیه (1 و 2)

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تعهد به تغییر برتمایل به ترک خدمت با نقش میانجیگری کنارآمدن با تغییر در ادارات آموزش و پرورش شهر شهرکرد بود؛ که با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه نفر بودکه به منظور تعیین 258 شهر شهرکرد تشکیل می دادند که تعداد آنها 1 و 2 کارکنان آموزش و پرورش ناحیه نفر حجم نمونه انتخاب شد. با اهمیت یافتن و تعهد به 280 حجم نمونه از فرمول نمونه گیری کوکران استفاده شد و تعداد درک عوامل اثرگذار بر آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار شده ، تغییر در محیطهای علمی و سازمانی و محیط های اجرایی است. در این پژوهش محقق به دنبال آنست که به بررسی تاثیر تعهد به تغییر بر تمایل به ترک خدمت ازطریق متغیرمیانجی کنارآمدن با تغییردرادارات آموزش و پرورش شهرشهرکرد بپردازد و روابط احتمالی بین این متغیرها را بوسیله معادلات ساختاری بیازماید.