بررسی اثرگذاری معماری زیستگرا بر شکلگیری گفتمان نوین معماری

او همیشه در سیطره طبیعت قرار داشته و اساس زندگی خود را بر تطبیق با طبیعت بنا نهاد. انسان ، از ابتدای حیات انسان اولیه میدانست که تمام اجزای طبیعت در همخوانی با یکدیگر قرار داشته و به همین دلیل او طبیعت را به مثابه آموزگار حیات بهینهای داشته باشد. یکی از مهمترین جنبه های زندگی ، خود درک نموده و تلاش کرد تا با الگوبرداری از طبیعت محیط اطراف او و معماری میباشد که این موضوع در هیچ بره های از تاریخ از طبیعت جدا نبوده است و همیشه به ،انسان عنوان یک کل واحد مطرحشدهاند. آنچه امروز به نام معماری زیستگرا یا بایونیک خوانده میشود حاصل تلاش معمارانی است که با نگرش جدید به معماری و سازه در کالبد طبیعی سعی در برطرف ساختن نقصها و خطاهای انسانی در امر معماران در تلاشاند با نگرش جدید به معماری و سازه در ، ساختوساز دارند. با توجه به بحران انرژی و منابع طبیعی غالب علم بایونیک که یک نوع معماری متعارف با اصول معماری پایدار و هماهنگ با طبیعت میباشد راهحلی برای بیرون رفت از این بحران و حفظ انرژی پیدا نمایند.